گفت‌وگو با کمال تبریزی در آخرین روزهای سال گذشته و زمانی انجام شد که او با عبور از کنار حاشیه‌هایی که برای سریال سرزمین کهن به وجود آمده بود آماده می‌شد تا به کرمان سفر کرده و فیلم تازه‌اش (دردسرهای شیرین) را با رویکرد حفاظت از محیط‌زیست بسازد. باید پذیرفت بعضی از حاشیه‌هایی که پیرامون ساخته‌های این فیلم‌ساز جنجالی به وجود آمده به‌قدری عمیق و گسترده است که به صورت طبیعی می‌تواند رفتارهای هر کارگردان دیگری را تحت‌تاثیر قرار داده و منزوی‌اش سازد اما تبریزی هر بار در برابر این مشکلات یک راه‌حل معنادار داشته‌؛ و آن، ساخت فیلم بعدی خود بوده است. خودش به شوخی می‌گوید: «انگار روی پیشانی من نوشته‌اند که فیلم‌هایم حساسیت‌برانگیز خواهد شد!» از این نگاه می‌توان گفت طبقه حساس احتمالاً یکی از دشوارترین فیلم‌های کارنامه او بوده است. فیلمی که از پیِ یک رشته محدودیت برای آثار قبلی این فیلم‌ساز تولید شده و ظاهراً قرار بوده در فضای پیرامون او تغییر محسوسی به وجود بیاورد. اینک که طبقه حساس پیش از ورود به سالن آرشیو فیلمخانه، به واپسین منزلگاه خود (توزیع نسخه‌ی ویدئویی) رسیده و گرد و خاک‌های پیرامون آن تا حد زیادی فروکش کرده، بازنشر اینترنتی این گفت‌گو شاید بتواند‌ تصویر دیگری از دیدگاه‌ها سازنده فیلم به مخاطبان رسانه ارائه کند. سازنده مجموعه‌ای از فیلم‌های توقیفی و جنجالی که ظاهراً این روزها دردسرهای شیرین و دیگری را هم در سر می‌پروراند!
گفتنی‌ست گفت‌وگوی حاضر، پیش از این در یک‌صد و چهل و دومین شماره‌ ماهنامه صنعت سینما به چاپ رسیده و عکس‌های آن که توسط مسافر این‌روزهای دور از وطن (اسد غلامی) ثبت شده به‌صورت اختصاصی در اختیار مدیر این وبلاگ قرار گرفته است.