تصویر، تصور و تولدی دیگر/ گزارشی از نمایش مستندهای «یک آتش» و «خانه سیاه است»
شامگاه سه‌شنبه بیست و سوم بهمن‌ماه سالن سیف‌الله داد خانه سینما شاهد نمایش و سپس نقد و بررسی مستندهای «یک آتش» (ساخته‌ی ابراهیم گلستان) و «خانه سیاه است» (به کارگردانی فروغ فرخ‌زاد) بود.
در ابتدای این جلسه که در آستانه‌ی سال‌روز درگذشت این شاعر بزرگ معاصر برگزار شد، ناصر صفاریان، دبیر کانون فیلم خانه سینما با اشاره به وجه شاعریِ زنده‌یاد فرخ‌زاد به عنوان پررنگ‌ترین جنبه‌ی شهرت او گفت: «نکته‌ی جالب این است که با گذشت بیش از پنج دهه از ساخته شدن «خانه سیاه است» هنوز کسانی پیدا می‌شوند که از وجه فیلم‌سازی فروغ فرخ‌زاد بی‌خبر هستند و به عنوان مثال از کارگردانی و تدوین «خانه سیاه است» توسط او و همکاری‌اش در ساخت یکی دو مستند دیگر اطلاع ندارند.»
وی گفت: «همین نکته‌ی به ظاهر ساده ثابت می‌کند نقد و بررسی فیلم‌هایی که بارها و بارها در جلسه‌های مختلف به نمایش درآمده و البته فروغ فرخ‌زاد در تولید آن‌ها نقش موثری داشته، برخلاف تصور چندان هم بی‌ربط و تکراری نیست.» متن کامل این گزارش را در ادامه‌ی مطلب بخوانید.
مستند چاووش؛ از درآمد تا فرود که تصویربرداری آن در فاصله‌ی سال‌های 1381 و 82 انجام شده با تصویرهایی از چهره‌ی اعضای باقی‌مانده از کانون یا گروه موسیقی «چاووش» آغاز می‌شود و با نمایش افسوس و تاثر عمیق آن‌ها از دور و پراکنده شدن‌شان از یکدیگر به پایان می‌رسد. اما آن‌چه در فاصله این دو بخش، مدت زمان یک‌صد و شانزده دقیقه‌ای و نسبتاً طولانی این مستند را پر می‌کند غم‌نامه‌ای بر نحوه‌ی از دست رفتن «چاووش» و کم‌رنگ شدن نوای تاثیرگذار و ماندگار این گروه موسیقی سنتی در جامعه‌ای است که شاید بتوان گفت کم‌ترین شباهتی به مختصات تقریباً چهار دهه پیش و زمان شکل‌گیری این گروه ندارد. گروهی که استاد بیژن کامکار می‌گوید تشکیل آن ریشه در همراهی گروهی از دانشجویان موسیقیِ دانشگاه هنرهای زیبای تهران (در سال 1352) و تشکیل گروه «شیدا» در آغاز داشته است. متن کامل را در 
شامگاه سه‌شنبه دوم بهمن‌ماه سالن سیف‌الله داد خانه سینما شاهد نمایش و سپس نقد و بررسی «مسافران» ساخته‌ی خاطره‌انگیز بهرام بیضایی بود.
این وبلاگ تلاش ناچیزیست برای انتشار نوشتههایی دربارهي سینما، تلویزیون و ادبیات.