از تجربه‌های شخصی/ گزارشی از نمایش شش فیلم برگزیده‌ی جشنواره‌ی فیلم کوتاه تهران

در تازه‌ترین برنامه از کانون فیلم خانه سینما که بعدازظهر یک‌شنبه اول دی‌ماه برگزار شد، ابتدا شش فیلم برگزیده‌ی جشنواره‌ی فیلم کوتاه تهران به نمایش گذاشته شد و سپس نشست پرسش و پاسخ با حضور سازندگان این آثار برگزار شد.
در این برنامه که کاوه سجادی‌حسینی اجرای آن را برعهده داشت، از میان کارگردان‌های حاضر در جلسه، سونیا حداد (کارگردان فیلم «امتحان»)، سعید نجاتی (کارگردان فیلم «دابُر»)، نوید صولتی (کارگردان فیلم «جونده») و محمد رحمتی (کارگردان فیلم «بی‌ریختی») در نشست پرسش و پاسخ پس از نمایش فیلم شرکت کردند. گفتنی است در غیبت مهدی موسوی (کارگردان فیلم «عزیز»)، یاسمن نصیری از بازیگران این فیلم به جای او در این مراسم حضور داشت و به برخی پرسش‌های حاضران در جلسه پاسخ داد. متن کامل را در ادامه‌ی مطلب بخوانید.

ادامه نوشته

امکان تجربه‌ی چهره‌ی شاملو / گزارش نمایش و نقد و بررسی «این بامداد خسته» در کانون فیلم خانه سینما

این بامداد خسته

کانون فیلم خانه سینما، بعدازظهر چهارشنبه بیست و هفتم آذرماه، میزبان نمایش مجدد «این بامداد خسته» به کارگردانی فرشاد فداییان بود.
پس از نمایش این فیلم که در آن به برش‌هایی از زندگی و آثار زنده‌یاد احمد شاملو پرداخته شده، ناصر صفاریان (دبیر کانون فیلم خانه سینما) از علی یحیایی دعوت کرد تا بخشی از پژوهش خود درباره‌ی سینمای فرشاد فداییان که به این فیلم اختصاص داشت را برای حاضران قرائت کند.
این نویسنده در ابتدای صحبت‌های خود با اشاره به این که پژوهش مورد بحث فقط درباره‌ی این فیلم و ساختار آن است گفت: «تلاش بر این است تا در این جلسه بین تفکرات یک فیلسوف لیتوانی‌تبارِ فرانسوی به نام امانوئل لِویناس و ساختار دکوپاژ و ریخت‌شناسی مستند «این بامداد خسته» تطبیق ایجاد شود.»
وی سپس «لِویناس» را «یک فیلسوف پدیدارشناس» توصیف کرد و افزود: «یکی از مهم‌ترین موضوع‌هایی که این فیلسوف در مباحث فلسفی خود مطرح کرده موضوعی به نام چهره است که برای او از نگاه و تعریف مشخصی برخوردار است. برای او چهره اصلاً معنی صورت و لب و بینی و چشم را نمی‌دهد. در حقیقت او به فهمی از چهره اعتقاد دارد که طبق این گفته، به واسطه‌ی آن می‌توان چهره‌ی افراد را مورد بازخوانی قرار داد. به عبارتی دیگر هرکدام از ما به واسطه‌ی چهره‌ی خود درک و در این جهان حاضر می‌شویم.»
 یحیایی هم‌چنین گفت: «برای این فیلسوف، چهره یک وضعیت متافیزیکی دارد و بیش‌تر شبیه وضعیتی سیال و پلاسمایی برای درک شدن است؛ و این مشابه تشریح وضعیت عاشق شدن به صورت یا تصویر زیبایی است. وضعیتی که طبق تعریف لویناس، کسی عاشق صورت طرف مقابل خود نمی‌شود بلکه به چهره‌ی او علاقه‌مند می‌شود. چهره‌ای که البته تعریف آن به آسانی میسر نیست.» متن کامل را در ادامه‌ی مطلب بخوانید.

ادامه نوشته

ترکیب سه زمان برای روایت یک داستان/ گزارش نمایش و تحلیل انیمیشن سینمایی «من بدنم را گم کردم»

پوستر فیلم «من بدنم را گم کردم»

تازه‌ترین برنامه‌ی کانون فیلم خانه سینما که با مشارکت انجمن صنفی انیمیشن برگزار شد به نمایش و بررسی انیمیشن سینمایی «من بدنم را گم کردم» محصول سال 2019 فرانسه اختصاص داشت.
در ابتدای این برنامه که بعدازظهر یک‌شنبه بیست و چهارم آذرماه و با حضور دکتر فاطمه حسینی‌شکیب (مدرس گروه انیمیشن دانشگاه هنر و محقق مطالعات انیمیشن) برگزار شد مهرداد حسینی (مجری برنامه) با تشکر از کانون فیلم خانه سینما، هیات مدیره انجمن صنفی و هم‌چنین باشگاه انیمیشن در برگزاری نمایش‌هایی از این قبیل گفت: «در فیلم‌های ژرمی کِلَپین نوع خاصی از برخورد او با مقوله‌ی بدن وجود دارد که این نکته از نخستین فیلم کوتاه او (داستان ستون فقرات) نیز به وضوح دیده می‌شود.»  
وی گفت: «این فیلم‌ساز در فیلم کوتاه و بعدی خود (اسکیزاین) که یک شاهکار تمام عیار به حساب می‌آید به سراغ شخصیتی رفته بود که به دلیل سقوط شهاب‌سنگ، نود و یک سانتی‌متر از خود فاصله می‌گیرد. داستانی به غایت زیبا که در سراسر دنیا تماشاگران بسیاری را به خود جلب کرد و با استقبال آن‌ها روبه‌رو شد.» متن کامل را در ادامه‌ی مطلب بخوانید.

ادامه نوشته

با ماشین زمان؛ در گذرگاه تاریخ/ گزارش نمایش «چهارراه حوادث» در کانون فیلم خانه سینما

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

به همت کانون فیلم خانه سینما نسخه‌ی ترمیم و بازسازی شده‌ی «چهارراه حوادث» (ساخته‌ی زنده‌یاد ساموئل خاچیکیان) که سال گذشته در سالن سیف‌الله داد به نمایش درآمده بود، بار دیگر شامگاه بیست و سوم آذر به نمایش درآمد و با استقبال علاقه‌مندان تاریخ سینمای ایران مواجه شد.
در ابتدای این برنامه که نیما حسنی‌نسب به عنوان منتقد مهمان در آن حضور داشت ناصر صفاریان،‌ دبیر کانون فیلم خانه سینما ضمن اشاره به برخی لوکیشن‌های فیلم «چهارراه حوادث» که به گفته‌ی او «خوش‌بختانه با وجود دهه‌ها از ساخته شدن این فیلم هنوز به همان شکل سابق باقی مانده» گفت: «شاید برخی تماشاگران نسبت به این فیلم و پند و اندرزهای شعارگونه‌ی آن دافعه و احساسات متناقضی داشته باشند ولی واقعیت این است که با توجه به حال و هوای زمانه، چنین واکنش‌هایی در زمان نمایش عمومی این فیلم و سایر فیلم‌های آن دوره ایجاد نمی‌شده است.»
وی سپس با اشاره به «قدرت فیلم‌های خاچیکیان» که به تعبیر او «در وجه تکنیکی آثار او وجود داشته» گفت: «گواه این ادعا نیز عکس‌هایی از استقبال چشم‌گیر و باورنکردنی مردم تهران در هنگام نمایش برخی فیلم‌های اوست که غیر قابل باور و تکرارنشدنی به نظر می‌رسد.» متن کامل را در ادامه‌ی مطلب بخوانید.

ادامه نوشته

یک فیلم درخشان از تاریخ سینمای ایران/ گزارش نمایش نسخه‌ی اصل و تازه تبدیل شده‌ی «گوزن‌ها»

بعدازظهر یک‌شنبه هفدهم آذرماه، سالن سیف‌الله داد خانه سینما میزبان نمایش و نقد و بررسی فیلم «گوزن‌ها» ساخته‌ی تحسین‌شده‌ی مسعود کیمیایی بود.
از نکته‌های قابل توجه این جلسه که با استقبال چشم‌گیر مخاطبان مواجه بود، می‌توان به نمایش سکانس تغییر پیدا کرده‌ی «گوزن‌ها» اشاره کرد که در سال 1354 برای صدور مجوز نمایش به آن تحمیل شده بود. لازم به ذکر است این سکانس که برای نخستین‌بار در سال‌های پس از انقلاب به نمایش درآمد، به صورت مجزا و پس از پایان نسخه‌ی اصلی بر پرده رفت و با استقبال علاقه‌مندان نسبت به اطلاع از گوشه‌های پنهان‌مانده‌ی سینمای ایران مواجه شد. 
در این جلسه که با حضور جواد طوسی و نیما عباس‌پور،‌ از منتقدان سینما برگزار شد ناصر صفاریان، دبیر کانون فیلم با اشاره به حاشیه‌های به وجود آمده در هنگام تولید «گوزن‌ها» گفت: «متاسفانه در سال‌هایی که از تولید این فیلم می‌گذرد روایت‌های مختلفی از برخی حواشی و موانع به وجود آمده در روند ساخت این فیلم شنیده شده که متاسفانه باید گفت بعضی از آن‌ها نظیر حضور پرویز ثابتی در استودیو میثاقیه و سیلی زدن به گوش تهیه‌کننده‌ی فیلم بیش از آن که واقعیت داشته باشد، رنگ و بوی اغراق به خود گرفته است. چنان که او به عنوان رییس ساواک تهران می‌توانسته مهدی میثاقیه را احضار و همان‌جا به او سیلی بزند!» 
وی گفت: «یکی دیگر از این اغراق‌ها که هیچ سندی برای اثبات آن وجود ندارد، تاثیرپذیری مسعود کیمیایی از یکی از نقاشی‌های بیژن جزنی است که گفته می‌شود بعد از واقعه‌ی سیاهکل آن را کشیده و شامل جنگل سیاهی است که یک گوزن در کانون آن دیده می‌شود.» متن کامل را در ادامه‌ی مطلب بخوانید.

ادامه نوشته

محیط‌بانی در قالب مستندسازی/ گزارش نمایش «عروس بوکان» و «محیط‌بان و پلنگ»

پوستر فیلم‌های عروس بوکان و محیط‌بان و پلنگ

در تازه‌ترین برنامه‌ی کانون فیلم خانه سینما که بعدازظهر شنبه شانزدهم آذرماه و با مشارکت انجمن کارگردانان سینمای مستند برگزار شد، ابتدا فیلم‌های «عروس بوکان» (ساخته‌ی نیما عسگری) و «محیط‌بان و پلنگ» (ساخته‌ی مشترک فتح‌الله امیری و نیما عسگری) به نمایش درآمد و سپس جلسه‌ی بررسی این دو مستند با حضور آیدا اژدری، از کارشناسان محیط زیست برگزار شد.
در ابتدای این برنامه که مصطفی شیری اجرای آن را برعهده داشت، نیما عسگری درباره‌ی نحوه‌ی شکل‌گیری ایده‌ی «عروس بوکان» گفت: «این ایده زمانی به ذهنم رسید که دانشجو بودم و سر کلاس پرنده‌شناسی نشسته بودم. وقتی استادم درباره‌ی پرنده‌ای به نام میش‌مرغ صحبت کرد، از چنین موضوعی خوشم آمد؛ خصوصاً وقتی فهمیدم از این گونه‌ی جانوری فقط حدود سی و پنج پرنده باقی مانده.»
وی افزود: «وقتی برای ساخته شدن فیلمی درباره‌ی میش‌مرغ‌ها با دوستم فتح‌الله امیری مشورت کردم او هم از این موضوع استقبال کرد. به همین دلیل با هم‌دیگر به استان کردستان سفر و از منطقه بازدید کردیم و به این ترتیب تولید «عروس بوکان» به جریان افتاد.» متن کامل را در ادامه‌ی مطلب بخوانید.

ادامه نوشته