در ستایش تصویر/ گزارش نمایش «بهارستان؛ خانه‌ی ملت»

بهارستان؛ خانه‌ی ملت

در نخستین برنامه از تازه‌ترین دوره‌ی کانون فیلم مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی که بعدازظهر دوشنبه بیست و ششم فروردین در سالن سینماحقیقت این مرکز برگزار شد ابتدا مستند تحسین شده‌ی «بهارستان؛ خانه‌ی ملت» ساخته‌ی بابک بهداد به نمایش درآمد و سپس این فیلم با حضور امید نجوان، منتقد سینما مورد نقد و بررسی قرار گرفت.
در ابتدای این جلسه، ناصر صفاریان، مسئول جلسه‌های نمایش فیلم و مجری برنامه با اشاره به این که در دور تازه‌ی کانون فیلم، نمایش آثار از روزهای یک‌شنبه به دوشنبه و ساعت17:30 تغییر پیدا کرده گفت: «این اتفاق در پی درخواست‌های متعدد علاقه‌مندان انجام شده و امیدواریم با انجام این تغییر، رضایت آن‌ها فراهم شده باشد.»
وی سپس با اشاره به شاخص‌ترین ویژگی «بهارستان؛ خانه‌ی ملت» گفت: «در این فیلم بیش از نمونه‌های مشابه و مستندهایی که درباره‌ی محله‌ها و مناطق مختلف شهر تهران ساخته شده، بر تاریخ معاصر ایران و فراز و فرودهای آن تاکید شده؛ و این نکته، مهم‌ترین وجه تمایز «بهارستان؛ خانه‌ی ملت» با آن مستندها به حساب می‌آید.» متن کامل را در ادامه‌ی مطلب بخوانید.

ادامه نوشته

خوش‌بختی در تجربه‌گرایی/ گزارش نمایش فیلم‌های کوتاه نیما عباس‌پور در کانون فیلم خانه سینما

فیلم‌های کوتاه نیما عباس‌پور

در تازه‌ترین برنامه از کانون فیلم خانه سینما که بعدازظهر بیست و پنجم فروردین و با مشارکت انجمن صنفی فیلم کوتاه برگزار شد ابتدا پنج فیلم‌ کوتاه از ساخته‌های نیما عباس‌پور به نام‌های «دور باطل»، «رویا چرا گم‌ شده؟»، «جنگل»، «جدول، روزنامه و سه نقطه!» و «پیاده‌روی بزرگ» به نمایش درآمد و سپس جلسه‌ی نقد و بررسی این فیلم‌ها با حضور پوریا ذوالفقاری، منتقد سینما برگزار شد.
در ابتدای این برنامه که با استقبال خوب و چشم‌گیر علاقه‌مندان فیلم کوتاه همراه بود ناصر صفاریان، دبیر کانون فیلم گفت: «در سال‌های اخیر اغلب دیده می‌شود که سازندگان فیلم‌های کوتاه، آثار خود را به قصد ورود به عرصه‌ی سینمای حرفه‌ای می‌سازند. این در حالی است که ساخته‌های نیما عباس‌پور بیش‌تر شامل مولفه‌های فیلم کوتاه و خصوصاً فیلم‌های کوتاه تجربی است.»
وی گفت: «این فیلم‌ها نشان می‌دهند سازنده‌شان بیش‌تر در پی انجام تجربه‌های شخصی خود بوده‌اند. تجربه‌هایی که برخلاف اغلب سازندگان فیلم کوتاه با هدفِ ورود به عرصه‌ی سینمای حرفه‌ای و ساخت فیلم بلند و سینمایی ساخته نشده است.» متن کامل را در ادامه‌ی مطلب بخوانید.

ادامه نوشته

دریچه‌ای رو به موضوع همسریابی/ گزارشی از نمایش مستند «معرف» در کانون فیلم خانه سینما

نمایی از فیلم معرف ساخته‌ی آزادی رضاییان‌مقدم

تازه‌ترین برنامه از کانون فیلم خانه سینما که از این پس شنبه‌ها با مشارکت انجمن کارگردانان سینمای مستند برگزار می‌شود، به نمایش و سپس نقد و بررسی فیلم مستند «معرف» اختصاص داشت.
در این برنامه که شب شنبه بیست و چهارم فروردین‌ماه برگزار شد ابتدا «معرف» ساخته‌ی آزادی رضاییان‌مقدم به نمایش درآمد و سپس جلسه‌ی نقد و بررسی این فیلم با حضور کارگردان آن برگزار شد.
در ابتدای جلسه، آزادی رضاییان‌مقدم که پیش از این با همین فیلم در جشنواره‌هایی نظیر «سینماحقیقت»، «هات‌داکز» (کانادا)، «بی‌اف‌آی» (لندن) و «افق‌های جدید» (لهستان) شرکت کرده در پاسخ به پرسشی درباره‌‌ی واکنش تماشاگران غیر ایرانی به فیلم خود گفت: «از میان حضورهای بین‌المللی این فیلم، فقط در برخی از آن‌ها شرکت کردم و خوش‌بختانه استقبال مخاطبان این جشنواره‌ها خیلی خوب بود. احساس‌ام این است که آن‌ها موفق شده بودند با فیلم ارتباط برقرار کنند.»
رضاییان‌مقدم که در «معرف» به موضوع تلاش‌های چند زن برای معرفی افراد مناسب ازدواج به همدیگر پرداخته، سپس در پاسخ به پرسش دیگری درباره‌ی نحوه‌ی پیدا کردن سوژه‌ی فیلم خود گفت: «چند سال پیش، از طریق یکی از آشنایان که مرحله‌ی طلاق او از همسرش خیلی طول کشیده و با دشواری‌های فراوانی همراه بود، با خانم صدری آشنا شدم. زنی که یکی از شخصیت‌های اصلی این فیلم به حساب می‌آید و در حال حاضر فعالیت او معرفی آدم‌ها به همدیگر برای ثبت ازدواج دائمی است.»
وی افزود: «در اطراف زندگی خود برخی زن‌ها را دیده بودم که در جلسه‌های مذهبی و سنتی شرکت می‌کنند و نسبت به معرفی آدم‌های مناسب ازدواج به همدیگر علاقه دارند. این در حالی است که با خودم فکر می‌کردم در این دوره و زمانه دیگر انجام چنین کارهایی مرسوم نیست و به همین دلیل خود این موضوع به تنهایی برایم جالب توجه نبود.» متن کامل را در ادامه‌ی مطلب بخوانید.

ادامه نوشته

در ستایش گفت‌وگو/ گزارش نمایش «آشغال‌های دوست‌داشتنی» در کانون فیلم خانه سینما

پوستر فیلم آشغال‌های دوست‌داشتنی

در نخستین برنامه از کانون فیلم خانه سینما در سال جدید که سه‌شنبه بیستم فروردین‌ماه در سالن سیف‌الله داد برگزار شد ابتدا فیلم «آشغال‌های دوست‌داشتنی» ساخته‌ی محسن امیریوسفی به نمایش درآمد و سپس جلسه‌ی نقد و بررسی این فیلم با حضور امیر پوریا، منتقد سینما برگزار شد.
در ابتدای این جلسه که با ازدحام و استقبال چشم‌گیر مخاطبان همراه بود، ناصر صفاریان، دبیر کانون فیلم خانه سینما با عذرخواهی از برخی تماشاگران که به دلیل حجم محدود سالن نمایش در شرایطی نامطلوب به تماشای فیلم نشسته بودند به برخی حاشیه‌ها پیرامون نمایش عمومی «آشغال‌های دوست‌داشتنی» اشاره کرد و گفت: «این فیلم از جمله آثاری است که ظاهراً بررسی‌ آن بدون پرداختن به حواشی خاص پیرامون‌اش امکان‌پذیر نیست. حاشیه‌هایی که در مورد «آشغال‌های دوست‌داشتنی» از هنگام آماده شدن نهایی همراه فیلم بود و متاسفانه نمایش آن را حدود شش سال به تعویق انداخت.»
محسن امیریوسفی در پاسخ به این نکته گفت: «در مورد این فیلم می‌توان «یکی داستان پر آب چشم» تعریف کرد که شامل مشکلات و موانع موجود بر سر راه نمایش آن و در طول سال‌های گذشته باشد اما به نظرم به‌ جای پرداختن به حاشیه‌ها شاید بهتر باشد به این فکر کنیم که «آشغال‌های دوست‌داشتنی» مثلاً همین چند روز پیش ساخته شده و حالا به نمایش درآمده است.»
وی گفت: «همواره آرزویم این بود که روزی فیلم «آشغال‌های دوست‌داشتنی» بدون پرداختن به حاشیه‌های آن مورد بررسی واقع شود و خوش‌بختانه می‌توان گفت برگزاری این برنامه در خانه سینما تعبیر آن آرزوی دیرینه است.» متن کامل این گزارش را در ادامه‌ی مطلب بخوانید.

ادامه نوشته

بهترین آدم روی زمین!/ نقد فیلم مستند «من پاول واکر هستم»

پوستر فیلم من پاول واکر هستم

روز سی‌ام نوامبر 2013 که خبر درگذشت پاول واکرِ چهل ساله بر اثر تصادف اتومبیل منتشر شد تقریباً همه‌ی مخاطبان سینما و در راس آن‌ها علاقه‌مندان سری فیلم‌های اکشن و پرهیجانِ تند و تیز در شوک عجیبِ ناشی از شنیدن این خبر فرو رفتند. شوکی که ناشی از ناباوری آن‌ها از مرگ یکی از خوش‌تیپ‌ترین و خوش‌قیافه‌‌ترین مردان هالیوود، آن‌هم بر اثر تصادف بود. یعنی همان چیزی که پاول واکر و بازیگران نقش‌های مقابل او (در سریِ تند و تیزها) بارها و بارها از انواع مختلف و مهیب آن جان سالم به در برده بودند. اما تمام آن تصادف‌ها و زد و خوردها و حرکات باورنکردنی و آکروباتیکِ ماشین‌ها که به لطف جلوه‌های درخشانِ بصری و در دستان اکشن‌کاران قهاری نظیر راب کوهن، جان سینگلتون و جاستین لین بسیار باورپذیر و جذاب از کار درآمده بود، ظاهراً مثل خودِ سینما، فقط یک دروغ بزرگ و شیرین بود. چنان که طبق اعلام خبرگزاری‌ها پاول واکر در روز سی‌ام نوامبر 2013 پس از شرکت در یک مراسم خیریه (در والنسیای کالیفرنیا) سوار ماشین «کارِرا جی‌تی» سرخ‌رنگِ مورد علاقه‌ی خود شد و اندکی بعد، آن‌طور که برادر او (کالب واکر) در همین فیلم می‌گوید، در یک محوطه‌ی خالی‌، متروک و صنعتی، با سرعتی مهارنشدنی و البته «به شکلی احمقانه» به یک درخت برخورد کرد. تصادفی که طبق اعلام پزشکی قانونی به «جراحت پس از سانحه»، «سوختگی در تصادف» و در نتیجه، «مرگ غم‌انگیز» او منجر شد. متن کامل را در ادامه‌ی مطلب بخوانید.

ادامه نوشته

نوروز مبارک