شور حضور و اشتیاق به زندگی/ گزارش نمایش «فریاد رو به باد» در مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی

 فریاد رو به باد

سالن سینماحقیقت مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی، بعدازظهر دوشنبه شانزدهم اردیبهشت میزبان نمایش و سپس نقد و بررسی فیلم مستند «فریاد رو به باد» ساخته‌ی مشترک سیاوش جمالی و عطا مهراد بود.
استقبال چشم‌گیر مخاطبان از این فیلم به گونه‌ای بود که هر دو سالن نمایش فیلم مرکز گسترش پر از تماشاگر بود و با ظرفیت کامل اقدام به نمایش این فیلم کرد.
در ابتدای این جلسه که پیروز کلانتری به عنوان منتقد مهمان در آن حضور داشت، سیاوش جمالی (یکی از کارگردان‌های فیلم مورد بحث) در پاسخ به پرسش ناصر صفاریان (مسئول جلسه‌های نمایش فیلم و مجری برنامه) درباره‌ی نحوه‌ی آشنایی خود و همکارش با شخصیت محوری فیلم گفت: «ما در سال 1391 زمانی که در محله‌ی دروازه‌غار تهران مشغول کار بودیم با میثم آشنا شدیم. او به دفتری که ما در آن‌جا کار می‌کردیم رفت و آمد داشت و معمولاً یکی از دوستانش به‌نام محمد نیز همراهی‌اش می‌کرد.»
جمالی که همراه با عطا مهراد، به روایت تلاش‌های یک نوجوان برای فراگیری موسیقی راک پرداخته هم‌چنین گفت: «میثم، نوجوان بسیار فعالی بود و به محیط اطراف خود خیلی اهمیت می‌داد. او و محمد خیلی دل‌شان می‌خواست تغییراتی در محل زندگی خود به وجود بیاورند. در حقیقت، انگیزه و اراده‌ی میثم برای تغییر محیط اطراف خود، ما را جذب شخصیت او کرد و تصمیم گرفتیم درباره‌اش فیلم بسازیم.»
وی هم‌چنین گفت: «در سال 1393 وقتی میثم تصمیم گرفت یک کنسرت خانگی برگزار کرده و در آن آواز بخواند، با دوستم عطا مهراد به این نتیجه رسیدیم که می‌توان از حضور این شخصیت پر انگیزه در محله‌ی دروازه‌غار تهران فیلم ساخت.» متن کامل را در ادامه‌ی مطلب بخوانید.

ادامه نوشته

دعوت به شناخت صنعتی/ گزارش نمایش فیلم «همایون» در کانون فیلم خانه سینما

در تازه‌ترین برنامه از کانون فیلم خانه سینما که شنبه بیست و نهم دی‌ماه برگزار شد فیلم مستند «همایون» ساخته‌ی پیروز کلانتری به نمایش درآمد و سپس جلسه‌ی پرسش و پاسخ سازنده‌ی این فیلم و تماشاگران برگزار شد.
در ابتدای این جلسه که مصطفی شیری اجرای آن را برعهده داشت پیروز کلانتری در پاسخ به پرسشی درباره‌ی نحوه‌ی ساخت فیلمی درباره‌ی زنده‌یاد همایون صنعتی گفت: «پیش از آن که تصمیم به ساخت این فیلم بگیرم نسبت به شخصیت پدربزرگِ همایون صنعتی کنجکاو شده بودم و دلم می‌خواست درباره‌ی او که حدود یک قرن پیش زندگی بسیار غریبی داشته فیلم بسازم. اما محمود باقری، مدیرعامل لیام‌فیلم که سرمایه‌گذاری بر ساخت این فیلم را برعهده دارد اصرار داشت به جای پدربزرگِ همایون صنعتی درباره‌ی خود او فیلم ساخته شود.»
وی گفت: «او تاکید داشت تقریباً هر دو سال یک‌بار درباره‌ی یکی از شخصیت‌های برجسته و مهم فرهنگی فیلم بسازیم؛ و قرعه‌ی نخستین اثر به ساخت مستندی درباره‌ی مرحوم همایون صنعتی افتاد.» متن کامل این گزارش را در ادامه‌ی مطلب بخوانید.

ادامه نوشته

همسفر بادبان‌ها/ گزارشی از نمایش فیلم «پسران سندباد»

بعدازظهر روز یک‌شنبه یازدهم شهریور مستند «پسران سندباد» در سالن سینماحقیقت مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی به نمایش درآمد و سپس این فیلم با حضور پیروز کلانتری به‌عنوان منتقد مهمان مورد بررسی قرار گرفت.
در ابتدای جلسه، رضا حائری، کارگردان فیلم یاد شده در پاسخ به پرسش مجری برنامه درباره‌ی نحوه‌ی شکل‌گیری ایده‌ی فیلم خود گفت: «چند سال پیش، از سر کنجکاوی با دوست دریانوردی که تصمیم گرفته بود مسیر خلیج فارس تا آفریقا را با یک کشتی بادبانی طی کند همراه شدم. این تصمیم رویاپردازانه‌ متاسفانه به دلیل کمبود امکانات و نیروی انسانی با شکست مواجه شد اما وقتی داشتم نتیجه‌ی تحقیقات او را بررسی می‌کردم متوجه شدم در سال‌های دور، کسان دیگری هم سفر در همین مسیر را تجربه کرده‌اند. یکی از آن‌ها عکاسی به نام خانم ماریون کاپلان بود که شخصیت اصلی این فیلم به حساب می‌آید.»
حائری که در این فیلم به سفر این عکاس به ایران و تلاش برای پیدا کردن نشانه‌هایی از سوژه‌های عکاسی خود پرداخته گفت: «در جست‌وجوهای اینترنتی موفق شدم وب‌سایت شخصی خانم کاپلان را پیدا کنم. به او ایمیل زدم؛ و به این ترتیب کار به جریان افتاد.» متن کامل را در ادامه‌ی مطلب بخوانید.

ادامه نوشته

نگاهی متفاوت به اقلیم بلوچستان/گزارشی از نمایش فیلم «واریته‌ی بلوچی»

بعدازظهر روز یک‌شنبه هفتم خرداد مستند «واریته‌ی بلوچی» در سالن سینماحقیقت مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی به نمایش درآمد و سپس جلسه‌ی نقد و بررسی این فیلم با حضور شمیم مستقیمی به‌عنوان منتقد مهمان برگزار شد.
در ابتدای این جلسه پیروز کلانتری در پاسخ به پرسش ناصر صفاریان (مسئول جلسه‌های نمایش فیلم و مجری برنامه) درباره‌ی عنوان فیلم که به گفته‌ی او جُنگ‌هایی از قطعه‌های مختلف زندگی در بلوچستان را تداعی می‌کند گفت: «انتخاب نام برای فیلم‌ها اغلب کمی دردسرساز است تا این که به پیش‌بینی برای فضای فیلم‌ها کمک کند! در حقیقت فیلم‌ساز با انجام این کار دچار وضعیتی می‌شود که به‌صورت مستقیم نباید فیلم را لو بدهد اما در عین حال فضای کلی آن را تشریح کند.»
وی گفت: «به این معنا اسم‌ها یا باید فضا داشته باشند و یا دوپهلو جلوه کنند. از این زاویه «واریته‌ی بلوچی» عنوانی دوپهلو است که تلاش می‌کند تا واریاسیونی از زندگی غیرشهریِ بخشی از مردم بلوچستان را به نمایش بگذارد.» متن کامل این گزارش را در ادامه‌ی مطلب بخوانید.

ادامه نوشته