یک تجربه‌ی عاشقانه/ گزارش نمایش «رگبار» در کانون فیلم خانه سینما

رگبار (بهرام بیضایی)

کانون فیلم خانه سینما در تازه‌ترین برنامه‌ی خود که با مشارکت انجمن منتقدان و نویسندگان سینمایی برگزار شد نسخه‌ی ترمیم‌شده‌ی «رگبار» ساخته‌ی تحسین‌برانگیز بهرام بیضایی را به نمایش گذاشت.
در این برنامه که شامگاه یک‌شنبه بیست و دوم دی‌ماه برگزار شد دکتر مصطفی جلالی‌فخر (منتقد سینما) و جابر قاسمعلی (فیلم‌نامه‌نویس) حضور داشتند و این فیلم را از جنبه‌های مختلف مورد بررسی قرار دادند.
در ابتدای این جلسه، ناصر صفاریان، دبیر کانون فیلم خانه سینما ضمن ابراز تاسف و هم‌چنین تسلیت به خانواده‌های داغدار و بازماندگان سقوط هواپیمای اکراینی، به ضرورت فعالیت‌های فرهنگی در برابر اِعمال سکوت و انفعال اشاره کرد و افزود: «لغو کردن مراسمی نظیر جشن‌ها و برنامه‌های بزرگداشت، تنها کاری است که در شرایط فعلی و در ابراز همدردی با مردم کشورمان و خانواده‌های عزادار می‌توان انجام داد اما در همین وضعیت آن‌چه که از اهمیت به‌سزایی برخوردار است مقاومت در برابر تعطیلی پاتوق‌ها و مراکز فرهنگی، و از آن مهم‌تر، پیدا کردن راهی برای مبارزه با سکوت و خانه‌نشینی است.»
وی گفت: «کانون فیلم خانه سینما که خوش‌بختانه از ابتدای راه‌اندازی، از مساعدت و همکاری مدیریت خانه سینما برخوردار بوده، در این روزهای آکنده از سوگ و غم، ضمن پرهیز از برگزاری برنامه‌های طنز یا جشن می‌کوشد تا با برگزاری جلسات نمایش فیلم و نقد و بررسی، از تعطیل شدن– حتی موقتی– جلسه‌هایی با اهداف فرهنگی جلوگیری کند.» متن کامل را در ادامه‌ی مطلب بخوانید.

ادامه نوشته

مرگ و زندگی، روبه‌روی هم/ گزارش نمایش و نقد و بررسی «تمام چیزهایی که جایشان خالی‌ست»

تمام چیزهایی که جایشان خالی‌ست

کانون فیلم سینماحقیقت که روزهای دوشنبه در سالن نمایش مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی برگزار می‌شود، این هفته به نمایش و نقد و بررسی «تمام چیزهایی که جایشان خالی‌ست» ساخته‌ی زینب تبریزی اختصاص داشت.
در ابتدای این برنامه که دکتر مصطفی جلالی‌فخر به عنوان منتقد مهمان در آن حضور داشت، زینب تبریزی در پاسخ به پرسش ناصر صفاریان (مجری برنامه و مسئول جلسه‌های نمایش فیلم) درباره‌ی علت «پررنگ‌تر بودن عناصر داستانی فیلم نسبت به وجه استنادی آن» که به گفته‌ی او «این فیلم را به یک اتفاق ویژه در سینمای مستند تبدیل کرده» گفت: «وقتی می‌خواستم این فیلم را بسازم با خودم فکر کردم تا به حال فیلم‌های بسیاری درباره‌ی بیماران مبتلا به سرطان ساخته شده که در برخی موارد، تماشاگران از دیدن آن‌ها گریزان هستند؛ و از آن‌جا که به داستان‌گویی خیلی علاقه دارم تصمیم گرفتم این‌بار زندگی را روبه‌روی مرگ قرار دهم و بار دراماتیکی که می‌توان به وجه مستندگونه‌ی فیلم اضافه کرد را تا حد امکان تقویت کنم.»
وی گفت: «با خودم فکر کردم این‌طوری احتمالاً مخاطب تا انتها به تماشای فیلم خواهد نشست. آن‌هم فیلمی که موضوع تلخی را برای پرداختن و نمایش به مخاطب انتخاب کرده است.» متن کامل را در ادامه‌ی مطلب بخوانید.
 

ادامه نوشته

آغاز در پایان/ گزارشی از نمایش فیلم «در جست‌وجوی فریده»

نمایی از فیلم در جست‌وجوی فریدهبعدازظهر روز یک‌شنبه ششم خردادماه مستند «در جست‌وجوی فریده» ساخته‌ی مشترک آزاده موسوی و کورش عطایی در سالن سینماحقیقت مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی به نمایش درآمد و سپس این فیلم با حضور دکتر مصطفی جلالی‌فخر، منتقد سینما مورد نقد و بررسی قرار گرفت.
استقبال چشم‌گیر مخاطبان از مستند مورد اشاره به حدی بود که فیلم مورد بحث، در هر دو سالن، به صورت هم‌زمان و با ظرفیت کامل به نمایش درآمد.
در ابتدای جلسه‌ی نقد و بررسی، کورش عطایی، یکی از کارگردان‌های این فیلم در پاسخ به پرسش ناصر صفاریان (مجری برنامه و مسئول جلسه‌های نمایش فیلم) درباره‌ی نحوه‌ی تقسیم‌بندی وظایف کارگردانی گفت: «واقعیت این است که در این نوع کارگردانی، تقسیم وظایف خیلی خط‌کشی شده نیست و به صورت ناخودآگاه انجام می‌شود.»
وی که در این فیلم و به همراه همکارش آزاده موسوی به تلاش‌های یک زن ساکن هلند برای پیدا کردن ریشه‌های ایرانی‌ خود پرداخته گفت: «برخلاف تصور، هر دو ما همیشه سر صحنه‌ی تصویربرداری حضور داریم و این‌گونه نیست که هرکدام یک بخش از فیلم را کارگردانی کنیم. در حقیقت این تقسیم وظایف با توجه به توانایی‌ها و ویژگی‌هایی که در وجودمان هست انجام می‌شود.» متن کامل را در ادامه‌ی مطلب بخوانید.

ادامه نوشته

در حد فاصل مستند و داستانی/ گزارشی از نمایش فیلم مستند «مسافران»

نمایی از فیلم مسافران ساخته‌ی محمود رحمانیبعدازظهر روز گذشته (یک‌شنبه بیست و یکم خرداد) در تازه‌ترین برنامه از جلسه‌های هفتگی نمایش فیلم، ابتدا مستند «مسافران» به نمایش درآمد و سپس نقد و بررسی این اثر با حضور دکتر مصطفی جلالی‌فخر به عنوان منتقد مهمان انجام شد.
در ابتدای این جلسه، محمود رحمانی، کارگردان فیلم مورد بحث، در پاسخ به پرسش ناصر صفاریان (مسئول جلسه‌های نمایش فیلم و مجری برنامه) در خصوص شباهت مضمونی «مسافران» با برخی فیلم‌های تولید شده در سال‌های اخیر گفت: «فیلم‌برداری این فیلم در سال 92 انجام شد و تدوین آن در سال 94 به پایان رسید. در روزهای منتهی به نهایی شدن و آماده‌سازی این فیلم خبر رسید که فیلم ایرانی «تاکسی» در جشنواره‌ی برلین موفق به دریافت جایزه شده است. تماشای برش‌هایی از این فیلم که در لابه‌لای اخبار به نمایش درآمده بود ضمن تایید شباهت‌های عجیب این دو فیلم، برای دست‌اندرکاران ساخت «مسافران» بسیار شوکه‌کننده بود و می‌توان گفت روند تکمیل آن را با وقفه‌ای جدی مواجه کرد.»
رحمانی که در این فیلم برش‌هایی از افکار و دیدگاه‌های بخشی از مردم اهواز را در یک خودروی حمل مسافر به نمایش گذاشته گفت: «با موفقیت «تاکسی» و نمایش گسترده‌ی آن در سطح اروپا و آمریکا عملاً شانس دیده شدن «مسافران» در جشنواره‌های جهانی از دست رفت؛ و ما مجبور شدیم به تمهید دیگری فکر کنیم.» متن کامل این گزارش را در ادامه‌ی مطلب بخوانید.

ادامه نوشته