از تعلق خاطر به یک نویسنده‌ی شریف/ گزارش نمایش «احمد محمود؛ همسایه‌ی ابدی ما»
سالن سیف‌الله داد خانه سینما بعدازظهر یک‌شنبه بیست و نهم دی‌ماه، میزبان نخستین نمایش و سپس نقد و بررسی «احمد محمود؛ همسایه‌ی ابدی ما» به کارگردانی محمدعلی سجادی بود.
در این برنامه که با وجود سرمای هوا و بارش برف در تهران با استقبال چشم‌گیر مخاطبان همراه بود میترا الیاتی و دکتر فرزاد کریمی به‌عنوان کارشناس مهمان حضور داشتند و بعد از نمایش فیلم، از زوایای مختلف به تحلیل آن پرداختند.
در ابتدای جلسه، محمدعلی سجادی در پاسخ به پرسش ناصر صفاریان (دبیر کانون فیلم خانه سینما) درباره‌ی دلیل ساخته شدن این مستند گفت: «به نظر می‌رسد خودِ مستند، پاسخ چنین پرسشی را داده و نشان می‌دهد ساخته شدن آن، حاصل تعلق خاطر عقلی و قلبیِ سازنده‌‌ی فیلم به یک نویسنده‌ی شریف بوده است. نویسنده‌ی بزرگی که شریف و جزو معدود انسان‌هایی بود که عمل و نوشتن‌اش به‌شدت با زندگی‌اش همگن بود.»
وی گفت: «احمد محمود از جمله نویسنده‌هایی بود که در زندگی‌اش حاشیه نداشت و من از آن‌جا که او را خیلی دوست داشتم همیشه دلم می‌خواست درباره‌ی او فیلم بسازم. اما از آن‌جا که بهمن مقصودلو در حال ساخت مستندی درباره‌ی او بود از انجام این کار منصرف شدم.» متن کامل را در ادامه‌ی مطلب بخوانید.
محمدعلی سجادی از آن دست کارگردان‌هاست که جدا از فعالیت در بستر هنرهای نمایشی، در هنرهای تجسمی (نقاشی)، گرافیک (تصویرسازی کتاب کودکان)، ادبیات (شعر، داستان، رمان) و البته تازگی‌ها در زمینه‌ی بازیگری هم آثاری را از خود به جا گذاشته است. از آن دست فیلم‌سازها که هنرپیشه (به مفهوم یک بازیگرِ موظف) نیست اما به مفهوم مطلق کلمه، «هنر» پیشه‌ی اوست. هنری که شاید خیلی‌ها آن را احساس کنند اما به تعبیر او کم‌تر کسی موفق می‌شود آن را در وجود خود شناسایی کرده و با پشتکار، تمرین و ممارست به استعداد تبدیل کند.
تمرین برای اجرا با یک نمای سیال هوایی از تهران امروز آغاز می‌شود. نمایی زیبا با یک اجرای حرفه‌ای که بیش‌تر از آن که عملیات آکروباتیک گروه تصویربرداری فیلم را به رخ بکشد مجذوب‌کننده و غافل‌گیرکننده است. در حقیقت فیلم‌ساز با این تمهید، تماشاگران را از فراز تندیس معروف میدان فردوسی به کافه‌ای به همین نام (و در همان حوالی) فرا می‌خواند تا تلاش عده‌ای از علاقه‌مندان داستان‌های شاهنامه را با آن‌ها به اشتراک بگذارد. افرادی عاشق ابیاتِ اسطوره‌ای و جادوییِ فردوسیِ کبیر که دور هم جمع شده‌اند تا داستان سیاوش را اجرا کنند؛ و به این ترتیب سراسر فیلم، حکایت تمرین و ریاضت‌های مستمر آن‌ها برای اجرای چنین نمایش باشکوهی‌ست.
این وبلاگ تلاش ناچیزی‌ست برای انتشار نوشته‌هایی درباره‌‌ي سینما، تلویزیون و ادبیات.