فیلمی شخصی بر اساس یک دروغ واقعی!/ گزارش نمایش فیلم «وداع» در کانون فیلم خانه سینما

پوستر فیلم «وداع»

نخستین برنامه از نمایش فیلم‌های خارجی کانون فیلم خانه سینما که شامگاه سه‌شنبه دهم دی‌ برگزار شد، به نمایش و نقد و بررسی فیلم «وداع» به کارگردانی لولو وانگ و محصول سال 2019 اختصاص داشت.
در ابتدای این جلسه که نیما عباس‌پور و رضا حسینی منتقدان مهمان آن بودند، حسینی با اشاره به حضور موفق این فیلم در تازه‌ترین دوره‌ی جشنواره‌ی فیلم «ساندنس» که به استقبال سایر جشنواره‌ها و نامزدی این فیلم در رشته‌های مختلف منجر شد گفت: «فیلم «وداع» جزو معدود آثار مستقل سینمای آمریکاست که موفق شده هم در گیشه بدرخشد و هم نظر مثبت منتقدان سینما را جلب کند.»
رضا حسینی که از این پس با همکاری ناصر صفاریان (دبیر کانون فیلم خانه سینما) مسئولیت انتخاب فیلم و نمایش فیلم‌های خارجی را برعهده خواهد داشت هم‌چنین گفت: «یکی از چیزهایی که باعث شده این فیلم در میان تولیدات امسال سینمای مستقل آمریکا جایگاه ویژه‌‌ای پیدا کند، توجه به مشکلات فرهنگی اقلیت‌ها در جنبش‌های اجتماعی اخیر و هم‌چنین زن بودن کارگردان و اغلب بازیگران اصلی آن است.»
وی افزود: «فیلم «وداع» در گیشه هم بسیار موفق بوده و با وجود بودجه‌ی سه میلیون دلاری‌اش، حدود بیست میلیون دلار فروش داشته است که در بین فیلم‌های مستقل آمار قابل توجهی به حساب می‌آید.» متن کامل را در ادامه‌ی مطلب بخوانید.

ادامه نوشته

یک فیلم درخشان از تاریخ سینمای ایران/ گزارش نمایش نسخه‌ی اصل و تازه تبدیل شده‌ی «گوزن‌ها»

بعدازظهر یک‌شنبه هفدهم آذرماه، سالن سیف‌الله داد خانه سینما میزبان نمایش و نقد و بررسی فیلم «گوزن‌ها» ساخته‌ی تحسین‌شده‌ی مسعود کیمیایی بود.
از نکته‌های قابل توجه این جلسه که با استقبال چشم‌گیر مخاطبان مواجه بود، می‌توان به نمایش سکانس تغییر پیدا کرده‌ی «گوزن‌ها» اشاره کرد که در سال 1354 برای صدور مجوز نمایش به آن تحمیل شده بود. لازم به ذکر است این سکانس که برای نخستین‌بار در سال‌های پس از انقلاب به نمایش درآمد، به صورت مجزا و پس از پایان نسخه‌ی اصلی بر پرده رفت و با استقبال علاقه‌مندان نسبت به اطلاع از گوشه‌های پنهان‌مانده‌ی سینمای ایران مواجه شد. 
در این جلسه که با حضور جواد طوسی و نیما عباس‌پور،‌ از منتقدان سینما برگزار شد ناصر صفاریان، دبیر کانون فیلم با اشاره به حاشیه‌های به وجود آمده در هنگام تولید «گوزن‌ها» گفت: «متاسفانه در سال‌هایی که از تولید این فیلم می‌گذرد روایت‌های مختلفی از برخی حواشی و موانع به وجود آمده در روند ساخت این فیلم شنیده شده که متاسفانه باید گفت بعضی از آن‌ها نظیر حضور پرویز ثابتی در استودیو میثاقیه و سیلی زدن به گوش تهیه‌کننده‌ی فیلم بیش از آن که واقعیت داشته باشد، رنگ و بوی اغراق به خود گرفته است. چنان که او به عنوان رییس ساواک تهران می‌توانسته مهدی میثاقیه را احضار و همان‌جا به او سیلی بزند!» 
وی گفت: «یکی دیگر از این اغراق‌ها که هیچ سندی برای اثبات آن وجود ندارد، تاثیرپذیری مسعود کیمیایی از یکی از نقاشی‌های بیژن جزنی است که گفته می‌شود بعد از واقعه‌ی سیاهکل آن را کشیده و شامل جنگل سیاهی است که یک گوزن در کانون آن دیده می‌شود.» متن کامل را در ادامه‌ی مطلب بخوانید.

ادامه نوشته

زندگی در گذشته/ گزارش نمایش «دلبند» در کانون فیلم سینماحقیقت

دلبند (یاسر طالبی)

تازه‌ترین برنامه‌ی کانون فیلم سینماحقیقت که بعدازظهر دوشنبه سی‌ و یکم تیرماه برگزار شد به نمایش و نقد و بررسی مستند «دلبند» ساخته‌ی یاسر طالبی اختصاص داشت.
در ابتدای این برنامه که نیما عباس‌پور به عنوان منتقد مهمان در آن حضور داشت، یاسر طالبی در پاسخ به پرسش ناصر صفاریان (مجری برنامه و مسئول جلسه‌های نمایش فیلم) درباره‌ی نحوه‌ی ساخت فیلم خود گفت: «اگر به گذشته برگردم، تنها جمله‌ای که درباره‌ی «دلبند» می‌توانم بگویم این است که این فیلم کاملاً دلی ساخته شد.»
وی با اشاره به این که فیلم‌برداری «دلبند» حدود دو سال طول کشیده گفت: «حدود شصت درصد از کار پیش رفته بود که با همکاری تهیه‌کننده‌ی فیلم تصمیم گرفتیم برای آن سرمایه‌گذار پیدا کنیم و خوش‌بختانه در این زمینه با مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی به نتیجه رسیدیم.»
وی هم‌چنین درباره‌ی شکل‌گیری ایده‌ی ساخت «دلبند» گفت: «مدت‌ها پیش از آن که این فیلم را بسازم دلم می‌خواست درباره‌ی مادربزرگ خودم یک مستند بسازم اما متاسفانه این ایده‌ی ذهنی با مرگ مادربزرگ متوقف ماند. تا این که شخصیت اصلی این فیلم (فیروزه خورشیدی) را دیدم و احساس کردم مادربزرگم دوباره زنده شده. همه‌ی این‌ها به اضافه‌ی ایده‌ی پرداختن به نسل‌های از یاد رفته و فراموش شده باعث شد ایده‌ی ساخت فیلم درباره‌ی این شخصیت به ذهنم برسد.» متن کامل را در ادامه‌ی مطلب بخوانید.

ادامه نوشته

گزارش نمایش فیلم‌های کوتاه بیژن میرباقری در کانون فیلم خانه سینما

تازه‌ترین برنامه‌ی کانون فیلم خانه سینما که بعدازظهر یک‌شنبه شانزدهم تیرماه برگزار شد، به نمایش و نقد و بررسی سه فیلم کوتاه از ساخته‌های بیژن میرباقری اختصاص داشت.
در ابتدای این جلسه که با مشارکت انجمن صنفی فیلم کوتاه برگزار شد، نیما عباس‌پور، کارشناس و مجری جلسه، بیژن میرباقری را متعلق به نسلی از فیلم‌سازان دانست که به گفته‌ی او در دوران طلایی تولید فیلم کوتاه به ساخت آثار قابل توجهی رو آورده بودند.
وی گفت: «در این دوران که البته با تولید انبوهی از آثار کوتاه و حمایت از سازندگان آن‌ها همراه بود، فیلم‌سازان جوان و با استعدادی به سینمای ایران معرفی شدند که به طور حتم یکی از آن‌ها بیژن میرباقری است.»
این منتقد سینما در ادامه‌ی صحبت‌های خود فیلم‌های کوتاه میرباقری را آثاری توصیف کرد که در آن‌ها برخی عناصر، نظیر میزانسن‌های متفاوت از اهمیت بیش‌تری برخوردار است. وی گفت: «نسل فیلم‌سازانی که با بیژن میرباقری هم‌دوره بودند به فیلم‌سازانی نظیر آندره‌ی تارکوفسکی و بهرام بیضایی علاقه‌ی وافری داشتند و به همین خاطر می‌توان گفت حرکت‌های دوربین و میزانسن‌هایی که در ساخته‌های اغلب این فیلم‌سازان دیده می‌شود، ریشه در تاثیرپذیری آن‌ها از کارگردان‌های مورد علاقه‌شان داشت.» متن کامل را در ادامه‌ی مطلب بخوانید.

ادامه نوشته

روایت روح‌های آسیب‌دیده/گزارشی از نمایش فیلم‌های کوتاه قصیده گلمکانی در کانون فیلم خانه سینما

واپسین برنامه‌ی کانون فیلم خانه سینما که دیروز (یک‌شنبه نوزدهم خردادماه) برگزار شد، به نمایش و نقد و بررسی هفت فیلم کوتاه از ساخته‌های قصیده گلمکانی اختصاص داشت.
در این برنامه که با استقبال چشم‌گیر مخاطبان و علاقه‌مندان سینما همراه بود ابتدا فیلم‌های «دعوت به چای» (1394)، «برزخ» (1395)، «مراقبت از ژوناس» (1395)، «آگهی فروش» (1395)، «بوق ممتد» (1396) و «بارانی آبی» (1398) به نمایش درآمد و سپس نقد و بررسی این آثار با حضور نیما عباس‌پور برگزار شد.
در آغاز این جلسه، قصیده گلمکانی در پاسخ به پرسش ناصر صفاریان (دبیر کانون فیلم خانه سینما) درباره‌ی نقش و تاثیر پدر خود در حضور و همکاری عوامل حرفه‌ای سینما که به گفته‌ی او بخش عمده‌ای از آن‌ها به دشواری حاضر به همکاری در ساخت فیلم‌های کوتاه می‌شوند گفت: «این پرسشی تکراری است که در تمام جلسه‌های نمایش فیلم‌هایم از من پرسیده می‌شود و پاسخ به آن، دیگر برایم خسته‌کننده شده است.»
وی گفت: «من آدم پرتلاشی هستم و صبح تا شب،‌ در حال دویدن. به همین دلیل در طول سال‌های گذشته که مشغول ساخت فیلم‌های کوتاه بوده‌ام، طرح این پرسش همواره باعث آزردگی‌ام شده است. اما وقتی به این موضوع فکر می‌کنم می‌بینم شاید طرح چنین پرسشی طبیعی است.» متن کامل را در ادامه‌ی مطلب بخوانید.

ادامه نوشته

خوش‌بختی در تجربه‌گرایی/ گزارش نمایش فیلم‌های کوتاه نیما عباس‌پور در کانون فیلم خانه سینما

فیلم‌های کوتاه نیما عباس‌پور

در تازه‌ترین برنامه از کانون فیلم خانه سینما که بعدازظهر بیست و پنجم فروردین و با مشارکت انجمن صنفی فیلم کوتاه برگزار شد ابتدا پنج فیلم‌ کوتاه از ساخته‌های نیما عباس‌پور به نام‌های «دور باطل»، «رویا چرا گم‌ شده؟»، «جنگل»، «جدول، روزنامه و سه نقطه!» و «پیاده‌روی بزرگ» به نمایش درآمد و سپس جلسه‌ی نقد و بررسی این فیلم‌ها با حضور پوریا ذوالفقاری، منتقد سینما برگزار شد.
در ابتدای این برنامه که با استقبال خوب و چشم‌گیر علاقه‌مندان فیلم کوتاه همراه بود ناصر صفاریان، دبیر کانون فیلم گفت: «در سال‌های اخیر اغلب دیده می‌شود که سازندگان فیلم‌های کوتاه، آثار خود را به قصد ورود به عرصه‌ی سینمای حرفه‌ای می‌سازند. این در حالی است که ساخته‌های نیما عباس‌پور بیش‌تر شامل مولفه‌های فیلم کوتاه و خصوصاً فیلم‌های کوتاه تجربی است.»
وی گفت: «این فیلم‌ها نشان می‌دهند سازنده‌شان بیش‌تر در پی انجام تجربه‌های شخصی خود بوده‌اند. تجربه‌هایی که برخلاف اغلب سازندگان فیلم کوتاه با هدفِ ورود به عرصه‌ی سینمای حرفه‌ای و ساخت فیلم بلند و سینمایی ساخته نشده است.» متن کامل را در ادامه‌ی مطلب بخوانید.

ادامه نوشته

آدم‌های به‌ظاهر واقعی به روایت داستان‌های غیرواقعی/ گزارشی از نمایش فیلم‌های کوتاه کریم لک‌زاده

در تازه‌ترین برنامه از کانون فیلم خانه سینما که سه‌شنبه سی‌ام بهمن‌ماه در سالن سیف‌الله داد خانه سینما برگزار شد ابتدا سه فیلم کوتاه از ساخته‌های کریم لک‌زاده به نمایش درآمد و سپس جلسه‌ی نقد و بررسی این آثار با حضور دکتر امید روحانی و نیما عباس‌پور، از منتقدان سینمای ایران برگزار شد.
در ابتدای این نشست، نیما عباس‌پور با اشاره به نقش انجمن سینمای جوانان در آموزش نسل جدید سینما، ورود تعدادی از استعدادها به عرصه‌ی حرفه‌ای فیلم‌سازی در دهه‌ی 1370 را مدیون جعفر صانعی‌مقدم و محمد آفریده از مدیران وقت این انجمن دانست و افزود: «این حرکت خوش‌بختانه در سال‌های اخیر نیز تداوم داشت و با اطمینان می‌توان گفت تعداد قابل‌توجهی از کسانی که در جشنواره‌ی امسال فیلم فجر حضور داشتند، از دانش‌آموخته‌های همین انجمن به حساب می‌آیند.»
وی افزود: «کریم لک‌زاده که امشب سه فیلم از او به نمایش درآمد نیز جزو همین نسل محسوب می‌شود. کسی که تا کنون دو فیلم بلند و سینمایی از او در گروه هنر و تجربه به نمایش درآمده است.» متن کامل گزارش را در ادامه‌ی مطلب بخوانید.

ادامه نوشته

بازگشت به گذشته و دومینوی روایت/گزارش نمایش «دوئت» در کانون فیلم خانه سینما

در تازه‌ترین جلسه از برنامه‌های نمایش فیلم در کانون فیلم خانه سینما که شامگاه سه‌شنبه هجدهم دی‌ماه برگزار شد ابتدا فیلم «دوئت» ساخته‌ی نوید دانش به نمایش درآمد و سپس پرسش و پاسخ حضوری تماشاگران و سازنده‌ی این فیلم برگزار شد.
در ابتدای این برنامه که نیما عباس‌پور اجرای آن را برعهده داشت نوید دانش در پاسخ به پرسشی درباره‌ی نحوه‌ی تبدیل فیلم کوتاه «دوئت» به یک نسخه‌ی سینمایی گفت: «شش سال پیش زمانی که با فیلم کوتاه «دوئت» در جشنواره‌ی کن شرکت کرده بودم از سوی یکی از موسسه‌های فیلم‌سازی پیشنهادی دریافت کردم مبنی بر این که نسخه‌ی بلند همان فیلم را در خارج از کشور بسازم. البته آن موقع چون تجربه‌اش را نداشتم فکر می‌کردم این پیشنهاد از آن موقعیت‌های طلایی است که حتماً عملی خواهد شد. غافل از این که اجرای چنین پروژه‌هایی نیازمند حمایت‌های مالی است، در اروپا دست‌کم به دو سال زمان نیاز دارد.»
وی که در فیلم خود به تلاش‌های دو زوج برای مرور و حل مشکلات زندگی خود در گذشته پرداخته گفت: «در داستان فیلم کوتاه «دوئت» وقتی زن از فروشگاه و دیدار اتفاقی با نامزد سابق خود برمی‌گشت، همسرش نسبت به رفتار او دچار تردید می‌شد و پرسشی که آن وقت‌ها در ذهنم ایجاد شده بود این بود که وقتی آن‌ها به خانه برگردند چه اتفاقی خواهد افتاد و زندگی این زوج چه‌گونه ادامه خواهد یافت. در حقیقت، من برای تبدیل فیلم کوتاه «دوئت» به یک نسخه‌ی بلند و سینمایی این نکته را به پرسش دراماتیک شخصیت مرد از همسرش تبدیل کردم. مردی که نسبت به این قضایا کمی حساس‌تر از حد معمول است و شاید بتوان گفت به راحتی متقاعد نمی‌شود.» متن کامل گزارش را در ادامه‌ی مطلب بخوانید.

ادامه نوشته

تکنیک‌سالاری برای کمک به داستان‌گویی/ نمایش فیلم‌های شهرام مُکری در خانه سینما

در تازه‌ترین برنامه از کانون فیلم که سه‌شنبه یازدهم دی‌ماه در سالن سیف‌الله داد خانه سینما برگزار شد فیلم‌های کوتاه «جذابیت پنهان زمان»، «محدوده‌ی دایره»، «آندوسی» و «خام، پخته، سوخته» از ساخته‌های شهرام مُکری به نمایش درآمد و سپس جلسه‌ی پرسش و پاسخ با حضور این فیلم‌ساز برگزار شد.
در ابتدای این جلسه که نیما عباس‌پور اجرای آن را برعهده داشت مُکری در پاسخ به پرسشی درباره‌ی دلیل تکرار مداوم ایده‌ها و تکمیل آن‌ها در طول سال‌های مختلف گفت: «نکته این‌جاست که اغلب این فیلم‌ها زمانی ساخته شده‌اند که امکانات فنی کافی هنوز برای اجرای آن‌ها وجود نداشت و شاید باید چند سال می‌گذشت تا شرایط تولید آن‌ها به صورت کامل فراهم شود. به عنوان مثال زمانی که فیلم کوتاه «آندوسی» را می‌ساختم استدی‌کم‌های سبک‌وزنی که این روزها در اختیار اغلب فیلم‌سازها هست هنوز تولید نشده بود. یا در زمان تولید «طوفان سنجاقک» مجبور شدیم برای ضبط نمای نقطه نظر یک مگس مجبور شدیم از مغزی دوربین مدار بسته استفاده کنیم. در حالی که امروز با گوشی موبایل به‌راحتی می‌‌توان این کار را انجام داد.» متن کامل این گزارش را در ادامه‌ی مطلب بخوانید.

ادامه نوشته

سند مالکیت ایران‌زمین/گزارشی از نمایش فیلم «پرسپولیس، شیکاگو»

بعدازظهر روز یک‌شنبه هجدهم شهریورماه فیلم مستند «پرسپولیس، شیکاگو» به کارگردانی و تهیه‌کنندگی اُرُد عطارپور در سالن سینماحقیقت مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی به نمایش درآمد و سپس نقد و بررسی این فیلم با حضور نیما عباس‌پور برگزار شد.
استقبال علاقه‌مندان سینمای مستند از این فیلم که نخستین نمایش خود را پشت سر می‌گذاشت به حدی بود که با وجود نمایش هم‌زمان در هر دو سالن مرکز گسترش و افزودن صندلی، تعدادی از تماشاگران مجبور شدند به صورت ایستاده آن را تماشا کنند.
در ابتدای این جلسه که با حضور محمدمهدی طباطبایی‌نژاد، مدیرعامل و مرتضی رزاق‌کریمی، معاون مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی برگزار شد، اُرُد عطارپور در پاسخ به پرسش ناصر صفاریان (مجری برنامه و مسئول جلسه‌های نمایش فیلم) درباره‌ی شکل‌گیری ایده‌ی «پرسپولیس، شیکاگو» گفت: «سال 89 از سوی مدیران وقت سیمافیلم به من پیشنهاد شد تا برای این موسسه یک فیلم مستند بسازم. موضوع «پرسپولیس، شیکاگو» یکی از طرح‌هایی بود که همان زمان به سیمافیلم ارائه دادم و با ساخت آن موافقت شد.»
وی که در این فیلم به موضوع ارسال الواح پیدا شده در تخت جمشید و تلاش برای رمزگشایی از آن‌ها در ارسال به شیکاگو پرداخته گفت: «تولید این فیلم مدتی پس از آغاز فیلم‌برداری و زمانی که گروه تولید آماده می‌شد تا در یکی از دادگاه‌ها که در آمریکا برای بازگرداندن این لوح‌ها به ایران برگزار شده بود شرکت کند متوقف شد؛ و متاسفانه این بلاتکلیفی حدود شش سال گریبان آن را گرفت.» بقیه‌ی گزارش را در ادامه‌ی مطلب بخوانید.

ادامه نوشته

ثبت کابوس‌های فراموش ‌شده/ گزارشی از نمایش مستند « وقایع خانه‌ سینما»

بعد از ظهر روز یک‌شنبه دهم تیرماه ابتدا مستند « وقایع خانه‌ سینما» (ساخته‌ی پگاه آهنگرانی) در سالن سینماحقیقت مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی به نمایش درآمد و سپس این فیلم با حضور نیما عباس‌پور مورد نقد و بررسی قرار گرفت.
در آغاز این جلسه، پگاه آهنگرانی در پاسخ به پرسش ناصر صفاریان (مجری برنامه و مسئول جلسه‌های نمایش فیلم) درباره‌ی نحوه‌ی شکل‌گیری ایده‌ی ساخت این فیلم گفت: «در سال‌های اخیر بارها در بزنگاه‌ها و حوادث مختلفی حضور داشتم و متوجه شدم با وجود فعالیت عکاسان خبری در محل، کم‌تر کسی به فکر ضبط تصویر از آن ماجراها می‌افتد. همین نکته مرا به فکر واداشت تا از خودم بپرسم چرا در کشور ما عادت به ثبت وقایع و ایجاد آرشیوی تصویری از وقایع اجتماعی وجود ندارد.»
آهنگرانی که در فیلم خود به ماجرای تعطیلی و سپس بازگشایی خانه‌ی سینمای ایران در فاصله‌ی سال‌های 90 تا 92 پرداخته گفت: «این نکته باعث شد به فکر بیفتم تا در برخی موقعیت‌ها یک دوربین همراه خود ببرم و بدون توجه به نتیجه‌ی انجام این کار، بعضی تصویرها را دست‌کم برای خودم ضبط کنم.» متن کامل را در ادامه مطلب بخوانید.

ادامه نوشته

ناگفته‌های جنگ به روایت عکاس‌ها/ گزارشی از نمایش فیلم «صدای سکوت»

بعدازظهر روز یک‌شنبه سی‌ و یکم اردیبهشت، در تازه‌ترین برنامه از جلسه‌های هفتگی نمایش فیلم در مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی، ابتدا مستند «صدای سکوت» به کارگردانی پناه‌برخدا رضایی به نمایش درآمد و سپس نقد و بررسی این فیلم با حضور نیما عباس‌پور به‌عنوان منتقد مهمان برگزار شد.
در ابتدای این برنامه که کامران جاویدی تدوین‌گر فیلم یاد شده نیز در آن حضور داشت پناه‌برخدا رضایی درباره‌ی انگیزه‌ی خود از ساخت «صدای سکوت» گفت: «سوژه‌ی این فیلم بیش از ده سال ذهن مرا درگیر کرده بود اما متاسفانه با وجود تعلق خاطر به چنین سوژه‌ای شرایط ساخت آن فراهم نمی‌شد.»
وی که در این فیلم به روایت جنگ تحمیلی از زبان تعدادی از عکاسان پرداخته گفت: «چند سال پیش در سفری به جنوب و غرب کشور شرایطی فراهم شد تا درباره‌ی این سوژه تحقیقات مفصلی انجام دهم. در حقیقت پیش از آغاز تصویربرداری فیلم، زمان بسیار زیادی صرف پژوهش این فیلم شد تا به مرحله‌ی ثبت آغاز، میانه و پایان جنگ از نگاه عکاس‌ها برسیم.» متن کامل این گزارش را در ادامه‌ی مطلب بخوانید.

ادامه نوشته

فیلم‌درمانی در قالب یک روایت شخصی/ گزارشی از نمایش و نقد و بررسی «رد پای چه‌گوارا» در مرکز گسترش

شب گذشته (یکشنبه بیست و نهم فروردین‌ ماه) در تازه‌ترین برنامه از مجموعه جلسه‌های نمایش فیلم که هر هفته در مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی برگزار می‌شود ابتدا مستند «رد پای چه‌گوارا» به نمایش درآمد و سپس این فیلم با حضور نیما عباس‌پور از منتقدان سینما مورد نقد و بررسی قرار گرفت.در ابتدای این جلسه، ناصر صفاریان، مسئول برگزاری جلسات نمایش فیلم ضمن اشاره به معدود تولیدات سینمای جهان که درباره‌ی شخصیت ارنستو چه‌گوارا ساخته شده، به ردپای تولیدات سینمای مستند ایران در این زمینه اشاره کرد و «رد پای چه‌گوارا» را شاخص‌ترین فیلمی دانست که تا کنون توسط مستندسازان ایرانی ساخته شده است.
وی افزود: «همین که در کشور ما و به جای سینمای داستان‌گو، سینمای مستند برای پرداختن به زندگی شخصیتی با ویژگی‌های ارنستو چه‌گوارا پیش‌قدم شده، حکایت از موفقیت این سینما در نگاه به چشم‌اندازهایی فرامرزی و پرداختن به سوژه‌هایی با ویژگی‌های بین‌المللی دارد.» متن کامل این گزارش را می‌توانید در ادامه‌ی مطلب بخوانید.

ادامه نوشته