مرگ و زندگی، روبهروی هم/ گزارش نمایش و نقد و بررسی «تمام چیزهایی که جایشان خالیست»
کانون فیلم سینماحقیقت که روزهای دوشنبه در سالن نمایش مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی برگزار میشود، این هفته به نمایش و نقد و بررسی «تمام چیزهایی که جایشان خالیست» ساختهی زینب تبریزی اختصاص داشت.
در ابتدای این برنامه که دکتر مصطفی جلالیفخر به عنوان منتقد مهمان در آن حضور داشت، زینب تبریزی در پاسخ به پرسش ناصر صفاریان (مجری برنامه و مسئول جلسههای نمایش فیلم) دربارهی علت «پررنگتر بودن عناصر داستانی فیلم نسبت به وجه استنادی آن» که به گفتهی او «این فیلم را به یک اتفاق ویژه در سینمای مستند تبدیل کرده» گفت: «وقتی میخواستم این فیلم را بسازم با خودم فکر کردم تا به حال فیلمهای بسیاری دربارهی بیماران مبتلا به سرطان ساخته شده که در برخی موارد، تماشاگران از دیدن آنها گریزان هستند؛ و از آنجا که به داستانگویی خیلی علاقه دارم تصمیم گرفتم اینبار زندگی را روبهروی مرگ قرار دهم و بار دراماتیکی که میتوان به وجه مستندگونهی فیلم اضافه کرد را تا حد امکان تقویت کنم.»
وی گفت: «با خودم فکر کردم اینطوری احتمالاً مخاطب تا انتها به تماشای فیلم خواهد نشست. آنهم فیلمی که موضوع تلخی را برای پرداختن و نمایش به مخاطب انتخاب کرده است.» متن کامل را در ادامهی مطلب بخوانید.
در سکانسی از والسی برای تهران مهرداد مهدی و دوستانش اندکی بعد از دادن تعهد به نیروی انتظامی (مبنی بر این که از این پس در معابر عمومی نوازندگی نخواهند کرد) ساز خود را اینبار برای مسافران خستهی یک اتوبوس کوک میکنند و تصمیم میگیرند حالا که نگاه رسمی، مخالف حضور نوازندههای دورهگرد در خیابانهاست، دستکم روحیهی ماجراجویانهی خود را با مردم کوچه و بازار به اشتراک بگذارند. این بخش از فیلم را به تنهایی میتوان چکیدهی والسی برای تهران به حساب آورد. مستندی که در کنار تاکید بر موانع موجود بر سر راه نوازندههای خیابانگرد، تمام تلاش خود را به کار میگیرد تا دستکم در برآورده شدن آرزوی تعدادی از آنها سهیم باشد و شاید ضبط نخستین تصویرها از برگزاری جشنوارهی موسیقی خیابانی را به نام خود بزند.
در هشتمین جلسه از برنامهی نمایش آثار مستند در مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی که بعد از ظهر یکشنبه بیست و سوم خرداد در سالن سینماحقیقت برگزار شد ابتدا فیلم مستند «والسی برای تهران» ساختهی زینب تبریزی به نمایش درآمد و سپس این فیلم با حضور یاشار نورایی، از منتقدان سینما مورد نقد و بررسی قرار گرفت.
این وبلاگ تلاش ناچیزیست برای انتشار نوشتههایی دربارهي سینما، تلویزیون و ادبیات.