گمنام و تاثیرگذار/گزارشی از نمایش فیلم «موسیو آرسن»
در ابتدای این جلسه، عبدالستار کاکایی در پاسخ به پرسش ناصر صفاریان (مجری برنامه و مسئول جلسه‌های نمایش فیلم مرکز) درباره‌ی دلیل انتخاب این سوژه برای فیلم تازه‌ی خود گفت: «معمولاً سعی می‌کنم شخصیت‌هایی را انتخاب کنم که گمنام باشند. به عنوان مثال در مستندهایی که درباره‌ی قهرمانان جنگ ساختم، به جای آن که از شخصیت‌های معروف و شناخته شده سراغ بگیرم به سراغ افرادی حاشیه‌ای رفتم که کم‌تر کسی درباره‌ی آن‌ها چیزی می‌دانست.»
کاکایی که در فیلم خود به زندگی یک هم‌وطن نیکوکار مسیحی به نام آرسن میناسیان پرداخت گفت: «از نویسنده‌ی کار خواسته بودم تا شخصیت‌های گمنام اما تاثیرگذار را به من معرفی کند؛ و در میان سوژه‌هایی که او برایم پیدا کرد موسیو آرسنِ ارمنی‌تبار از همه برجسته‌تر بود.» متن کامل را در ادامه‌ی مطلب بخوانید.
خانه‌ی دوطبقه خیابان سنایی در نگاه نخست به یک مجموعه داستان شبیه است؛ و این حس، جدا از غیبت عکس در آن که معمولاً جزء تفکیک‌ناپذیر کتاب‌های خاطرات یا زندگی‌نامه‌ای است، از تصویر روی جلد آن برمی‌آید که بیش‌تر به کار یک مجموعه داستان یا رمان می‌آید؛ و احتمالاً باید کارِ خودِ نویسنده باشد (دوستان و همکاران مطبوعاتی که صافاریان را می‌شناسند می‌دانند او جدا از ترجمه متون و نگارش یادداشت‌ها و مطالب متنوع و گسترده در زمینه‌های مختلف، دستی هم بر عکاسی و مستندسازی دارد و از سال‌ها پیش عکس‌هایش را در برخی شبکه‌های اجتماعی به اشتراک می‌گذارد) اما سطرهای آغازین خانه‌ی دوطبقه... تکلیف را یک‌سره می‌کند و نشان می‌دهد این کتاب بیش از هر چیز مجموعه‌ای از خاطره‌هاست. خاطراتی که اتفاقاً به شکلی طبیعی از دوران کودکی نویسنده آغاز می‌شود: «به دنیا آمدنم را که طبیعتاً یادم نیست. اما می‌توانم تصور کنم مادرم و پدرم را وقتی که من به دنیا آمدم. زن و شوهری جوان، هر دو از اهالی روستای لیلان دهستان کمره، نزدیک خمین.» متن کامل را در 
بعد از ظهر روز یک‌شنبه دوم اردیبهشت‌ماه سالن سینماحقیقت مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی، میزبان نمایش و سپس نقد و بررسی فیلم مستند «معرف» به کارگردانی آزادی رضاییان‌مقدم بود.
این وبلاگ تلاش ناچیزیست برای انتشار نوشتههایی دربارهي سینما، تلویزیون و ادبیات.