از قلعه‌ی پرتغالی‌ها تا کوه بیستون/ گزارشی از نمایش مستندهای «پرنیان» و «پسر ویشتاسپ»
کانون فیلم خانه سینما در تازه‌ترین برنامه‌ی خود که با همکاری انجمن کارگردانان مستند برگزار شد شاهد نمایش و نقد و بررسی فیلم‌های «پرنیان» (به کارگردانی اُرُد عطارپور) و «پسر ویشتاسپ» (ساخته‌ی عباس صاحب) بود.
در ابتدای این برنامه که بعدازظهر شنبه بیست و یکم دی‌ماه برگزار شد مصطفی شیری به نمایندگی از انجمن کارگردانان مستند، سانحه‌ی دردناک سقوط هواپیمای اکراینی که به مرگ یک‌صد و هفتاد و شش سرنشین آن منجر شد را تسلیت گفت و سپس از علی‌اکبر ولدبیگی دعوت کرد تا به عنوان کارشناس، مهمان این نشست نقد و بررسی باشد.
ولدبیگی نیز در ابتدای صحبت‌های خود فیلم‌های به نمایش درآمده را «از جمله مستندهای دوست‌داشتنی سال‌های اخیر» توصیف کرد و ضمن اشاره به «باستان‌شناسی» به عنوان «موضوع و دغدغه‌ی مشترک این دو فیلم» گفت: «در فیلم «پرنیان» با برشی از زندگی و شخصیت دکتر اسماعیل یغمایی (باستان‌شناس کهنه‌کار و قدیمی) روبه‌رو هستیم که دامنه‌ی فعالیت بسیار گسترده‌ای دارد و یکی از تاثیرگذارترین باستان‌شناسان کشور ما به حساب می‌آید.»
وی که خود، فیلم‌برداری فیلم «پرنیان» را نیز برعهده داشته، در ادامه‌ی صحبت‌های خود با اشاره به شخصیت محوری این فیلم به عنوان جذاب‌ترین عنصر وجودی «پرنیان» گفت: «دوربین در این فیلم هرگز اغواگری نمی‌کند و تنها در دو بخش از آن با حرکت تصویر روبه‌رو هستیم که جزو نیازهای فیلم به حساب می‌آید.» متن کامل را در ادامه‌ی مطلب بخوانید.
بعدازظهر روز یکشنبه هجدهم شهریورماه فیلم مستند «پرسپولیس، شیکاگو» به کارگردانی و تهیه‌کنندگی اُرُد عطارپور در سالن سینماحقیقت مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی به نمایش درآمد و سپس نقد و بررسی این فیلم با حضور نیما عباس‌پور برگزار شد.
این وبلاگ تلاش ناچیزی‌ست برای انتشار نوشته‌هایی درباره‌‌ي سینما، تلویزیون و ادبیات.