از هزارتوی تاریخ ایران/ نقد فیلم «بهارستان؛ خانهی ملت»
«بهارستان؛ خانهی ملت» چنان که از نامش هم برمیآید دربارهی سرگذشت مجلس شوراست؛ و داستان شکلگیری این نهاد مردمی را از زمان صدور فرمان مشروطه (توسط مظفرالدینشاه قاجار) و گشایش مجلس شورای ملی (در کاخ گلستان) تا انقلاب 1357 و انقراض نظام شاهنشاهی روایت میکند. داستانی به درازنای بیش از هفت دهه که نشان میدهد در طول تاریخ کشور ما اتحاد و اجتماع در سطح ملی، همواره نیازمند تمرین و تجربهی دوبارهی مشروطهخواهی بوده است.
اما آنچه که بیش از هر عامل دیگری روایت این داستانِ «پُرِ آب چشم» را به اثری جذاب و دیدنی تبدیل کرده، نه تصویرسازی برای تجسم بخشیدن به باغها و بناهای تخریب یا فراموش شده در قلب تهران (مکانهایی نظیر عمارت بهارستان در گوشهای از باغ نگارستان یا زمینهای خارج از حصار طهماسبی) که اینک میتوان گفت استفادهی کمسابقه از عکسها و مواد آرشیوی است. عنصر تفکیکناپذیر فیلمها و مستندهای تاریخی که در «بهارستان؛ خانهی ملت» به لطف جلوههای بصری و رنگ بخشیدن به عکسهای بعضاً بارها دیده شده و تکراری، جذابیت دو چندانی یافته است.
متن کامل را در ادامهی مطلب بخوانید.