تقریباً بیست سالی هست که نادر طریقت را می‌شناسم. اولین‌بار که با او آشنا شدم هردوی‌مان به‌عنوان خبرنگار مطبوعات در حال تهيه گزارش بودیم. بعدها متوجه شدم او فیلم‌ساز هم هست و به قول خودش در همه‌ زمینه‌ها فیلم ساخته. از فیلم‌های کوتاه و نیمه‌بلند مستند و داستانی بگیر تا جنگی، کمدی و حتا فيلم‌هايی تجربی در زمینه تلفیق فیلم زنده و انیمیشن.
گفت‌وگو با طریقت، درست دو روز مانده به نمایش عمومی خاطره (که اولین فیلم سینمایی اوست) و یک هفته قبل از انتشار تازه‌ترین شماره صنعت سینما (که این مصاحبه در آن به چاپ رسیده) انجام شد. حبیب اسماعیلی (تهیه‌کننده فیلم) لطف کرد و نسخه ویدئویی فیلم را به صورت اختصاصی برای من به نمایش گذاشت تا بتوانم درباره آن با نادر گفت‌و‌گو کنم. اعتراف می‌کنم براساس حرف‌هایی که شنیده بودم با پیش‌داوری منفی به تماشای فیلم نشستم. اما خاطره بهتر و جذاب‌تر از آن‌ بود که تصور می‌کردم. داستانی با یک سوژه داغ و ملتهب، فیلم‌نامه‌ای قابل اعتنا و البته نکته‌های حساب شده‌ای در کارگردانی. و این‌ها چیزهایی است که سعی کردم در فرصت کم و حجم محدودی که برای چاپ این مصاحبه در نظر گرفته شده بود به آن بپردازم.