الف - جمعه ای که گذشت هفته فیلم مستند ۶+ ۲۵پس از نمایش سی و یک اثر (شامل ۲۵ فیلم برگزیده در جشن خانه سینما و  ۶ نمایش ویژه) به کار خود پایان داد ؛ بی آن که منتقدان و خبرنگاران حوزه سینما (همان ها که سالی یک بار همزمان با موسم جشنواره فیلم فجر سر و کله شان پیدا می شود و برای پیدا کردن کارت مطبوعات ، سر و دست می شکنند) چندان علاقه ای به شرکت در این هفته فیلم داشته باشند و اصلاً مقوله ای مثل فیلم دیدن برایشان مهم جلوه کند! البته خوشبختانه جلسات نمایش و نقد و بررسی آثار ، آن قدر مخاطب داشت که بعضی تماشاگران در بعضی سانس ها (از جمله ؛ سانس های نمایش تازه ترین فیلم های کیارستمی) مجبور شدند به بالکن کوچک سالن خانه سینما هجوم ببرند؛ طوری که چند نفر ( از جمله رضا میرکریمی) چند بار اخطار دادند کمر این بالکن ، توان این همه سنگینی را ندارد و ... کار به جایی رسید که تهمینه میلانی در نشست کوتاه پس از نمایش فیلمش خطاب به تماشاگرانی که به حرف های او خندیدند گفت: «حتی بزرگ ترین شاهکارهای تاریخ سینما هم ارزش آن را ندارد که آدم ، جان خود را برای تماشایشان به خطر بیاندازد!»
این از این!

ب –  تازه ترین مستندهای کیارستمی ( که دوتایشان داغ داغ و برای اولین بار بر پرده افتادند) نشان از تفکر « استاد» برای ایجاد یک "انقلاب" در زمینه مستندسازی دارد. از آن جا که قول داده ام گزارش این هفته و فیلم های به نمایش درآمده در آن را برای شماره بعدی مجله فیلم بنویسم ، برای اطلاع بیش تر در این باره باید تا اول ماه آینده صبر کنید!

ج – اگر دل تان خواست گزارش روز اول هفته فیلم و فیلم هایی که در آن به نمایش درآمدند را بخوانید روی این جا کلیک کنید و برای سر درآوردن از روز دوم به این جا مراجعه کنید. برای روزهای بعد هم می توانید این کار را تکرار کنید. یعنی برای روز سوم می توانید به این جا ، برای روز چهارم به این جا و برای پنجمین و آخرین روز هم می توانید به این جا سر بزنید.

د – خیلی اتفاقی متوجه شدم شخصی به نام کامران ملکی یک وبلاگ راه اندازی کرده. می گویم شخصی به نام کامران ملکی ؛ چون آن کامران ملکی که من می شناسم و سال ها مدیریت روابط عمومی کل عالم سینما را برعهده داشت ، حال جواب دادن به پیغام های تلفنی و عمل کردن به قول های خود را هم ندارد چه برسد به راه اندازی وبلاگ و لینک بازی و ... این حرف ها! اگر کسی توانست این معادله را حل کند لطفاً ما را هم در جریان بگذارد... لطفاً!