وضعيت نمايش خانگی، ويدئو و ماهواره در دهه‌ 1380

تصوير روي جلد نشريه ويدئو ماهوارهزمستان 1372 زمانی كه قرار بود ماهنامه [تعطيل‌شده] «ويدئو ماهواره» (ارگان وقت موسسه رسانه‌های تصويری) به مرحله انتشار برسد گفت‌وگوی دسته‌جمعی با دكتر علی لاريجانی، وزير وقت فرهنگ و ارشاد اسلامی يكی از مهم‌ترين مطالبی بود كه برای نخستين شماره مجله در نظر گرفته شده بود. آن گفت‌وگو با حضور اعضای شورای طرح و برنامه، و هم‌چنين اعضای شورای سردبيری نشريه برگزار شد كه در حقيقت من كم‌سن‌ترين عضو آن بودم. در جلسه مورد بحث، با توجه به الگويی كه از رفتار تماشاگران سينما در اروپا و غرب در ذهن داشتم به رقابت سينما با ويدئو (از نظر تاثيرگذاری بصری گسترده‌تر) اشاره كردم و تاكيد كردم در كنار استفاده از پرده‌های عريض و تروكاژهای تصويری كه عملاً با استفاده از فن‌آوری كامپيوترهای پيشرفته امكان‌پذير است، به كارگيری وسايل فنی پيچيده نظير لابراتوارهای مجهز و استفاده از وسايل پيشرفته صوتی نيز از جمله واكنش‌هايی است كه سينمای جهان در مقابله با تاثيرگذاری فيلمِ توليدشده روی نوار مغناطيسی ويدئو انجام داده؛ و در ادامه، ضمن اشاره به نظر برخی كارشناسان تصويری كه معتقدند «سينمای ايران به دليل محدوديت ايجاد تصاويرِ تاثيرگذار، به رسانه‌های ويدئو و تلويزيون شبيه‌تر است» از جناب وزير پرسيدم: آيا وزارت ارشاد با توجه به ساماندهی به مساله ويدئو براي تحول‌بخشيدن به اين تاثيرگذاری در سينمای ايران تدبيری انديشيده است؟ ادامه... 

ادامه نوشته

گفت‌وگو با حسين قناعت، كارگردان فيلم «زخم شانه حوا»

یكی از هنرهای مسوولان سينما، صدور مجوز توليد و نمايش برای فيلم‌هايی است كه آهسته می‌آيند و آهسته‌تر می‌روند؛ بی‌ آن‌كه حتا ديده شوند! زخم شانه‌ حوا ساخته‌ حسين قناعت كه چندی پيش روی پرده بود تنها يكی از اين نوع فيلم‌هاست. فيلمی كه در صورت اكران «استاندارد» هم بعيد به نظر می‌رسيد بتواند به باشگاه ميلياردی‌ها بپيوندد؛ اما در وضعيت فعلی كه حتا كمدی‌های تضمين‌شده و فيلم‌های فاخر و ارزشی و سفارشی هم به سختی می‌توانند پول را از جيب سينماروهای وطنی بيرون بياورند می‌توان گفت چنين فيلمی با شرايط بغرنج‌تری روبه‌روست. فيلمی كه شايد بتوان گفت عمده‌ترين مشكلش ردپای كهنگی در سوژه است؛ هرچند خود فيلم‌ساز اين نكته را قبول ندارد و با اشاره به مضمون فيلم معتقد است: «عشق مادر و فرزند يا پدر و فرزند به همديگر ‌هيچ‌وقت كهنه نمی‌شود.»زخم شانه حوا كه بی سر و صدا به نمايش گذاشته شده بود حالا بی سر و صداتر به بايگانی پيوسته است. فيلمی كه از لحظه‌های عاطفی تاثيرگذاری برخوردار است و دست‌كم مثل بسياری از فيلم‌های روی پرده به هوش و ريش تماشاگر نمی‌خندد.

ادامه نوشته