توران میرهادی در نمایی از فیلم توران‌خانمدر یکی از بخش‌های پایانی توران‌خانم بانو میرهادی که در فیلم با برش‌هایی از عبور باشکوه او از آستانه و مرز هشتاد و پنج سالگی روبه‌رو هستیم می‌گوید هیچ‌وقت چیزهایی که مادرش در کودکی به او گفته را فراموش نمی‌کند؛ و برای اثبات این موضوع، شعری آلمانی را زمزمه می‌کند که دست‌کم هفت دهه قبل، از زبان مادرِ ژرمن‌تبار خود شنیده است: «اگر من گنجشک بودم پرواز می‌کردم/ دور دنیا می‌چرخیدم/ و سعی می‌کردم همه‌جا را ببینم/ حالا که من گنجشک نیستم/ سعی می‌کنم دنیا را در خانه پیدا کنم...» اشاره به این نکته به‌ظاهر ساده، بیش از آن که بر حضور موثر «یک خانواده با نگاهی ویژه» تاکید داشته باشد، نمایشگر تاثیر و اهمیت «آموزش» آن‌هم در روزگار شیرین کودکی است. دوران عجیبی که خمیره و ذات اصلی آدم‌ها را شکل می‌‌دهد؛ و مستند توران‌خانم در لایه‌های پنهان خود نشان می‌دهد بخش عمده‌ای از مشکلاتی که جامعه ما امروز با آن دست و پنجه نرم می‌کند (رفتارهای ناهنجار، رانندگی‌های اشتباه و در بسیاری مواردْ غیر اصولی، مصرف بی‌رویه انرژی، تخریب گسترده منابع ملی، طبیعی و تاریخی، حیوان‌آزاری، قانون‌گریزی و...) حاصل بی‌توجهی به این امر مهم در سال‌ها و دهه‌های گذشته است. متن کامل را در ادامه‌ مطلب بخوانید.